Geometria wykreślna służy do przedstawiania trójwymiarowej rzeczywistości na
dwuwymiarowej płaszczyźnie za pomocą rzutów. Jest ona nauką wykładaną na uczelniach
technicznych, pomagającą studentom w rozwijaniu wyobraźni przestrzennej oraz uczącą
odwzorowywania elementów i konstrukcji w postaci rzutowej, dwuwymiarowej.
Poniżej przedstawione zostało, jak definicje geometrii w polskich wydaniach, zmieniały się
na przestrzeni lat. Pierwsza z nich pochodzi z 1781 roku i umieszczona została w Zbiorze
potrzebniejszych wiadomości, co sugeruje, że już w tamtym czasie w Polsce geometria uważana była
za naukę istotną.
Geometrya, nauka własności, ktore zawiera w sobie przeciąg, albo rozciągłość każdey
rzeczy. Geometrya elementarna zastanawia się nad prostemi liniami i cyrkułem, albo okrągiem.
Transcendentalis, ma za cel figury rozmaite. Sublimis, nowe rachunki i wynalazki, coraz się
wzmagaiące. (Krasicki 1781)
Geometria «gałąź matematyki zajmująca się badaniem figur geometrycznych i zależności
między nimi» (Drabik 1999)
Geometria 1. «dział matematyki zajmujący się badaniem figur geometrycznych i zależności
między nimi» 2. «lekcja w szkole mająca za przedmiot tę naukę» 3. «zespół parametrów
określających kształt i układ jakichś elementów» 4. «układ powiązań» (Słownik języka polskiego
2017)
Poniżej podane zostały słownikowa oraz encyklopedyczna definicja geometrii wykreślnej:
Geometria wykreślna «dział geometrii zajmujący się metodami graficznego przedstawiania
na płaszczyźnie figur przestrzennych» (Słownik języka polskiego 2017)
Geometria wykreślna, dział geometrii poświęcony rzutowaniu figur przestrzennych na
płaszczyznę, zwaną rzutnią, za pomocą równoległych lub przecinających się w jednym punkcie
prostych rzutujących. (Encyklopedia 2017)